Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015

Μυστική ζύμη για πίτσα



Τα μυστικά της μαμας είναι ακόμα εδώ!!!
Σας έχω αφήσει πολύ καιρό μοναχούλια σας, το ξέρω, 
όμως από την τελευταία φορά έχουν αλλάξει πολλά. 
Τελικά κατάφερα να είμαι και πάλι κοντά σας και για να μην μου 
παραπονιέστε θα σας πω συνταγή για εκπληκτική ζύμη πίτσας. 



Ανασηκώστε τα μανίκια, πάρτε μολύβι και χαρτί και σημειώστε τα υλικά: 

  • 1 κουτάκι sprite (330ml)
  • 1 ποτήρι χλιαρό νερό (330ml)
  • 1 φακελάκι ξηρή μαγιά
  • 1 κ. γλ. αλάτι
  • 1 κιλό αλέυρι για όλες τις χρήσεις
  • 1/2 με 1 κούπα τσαγιού ελαιόλαδο.

Πρώτα ζεσταίνουμε το νερό να γίνει χλιαρό , ΟΧΙ καυτό. Ρίχνουμε σε μια λεκανίτσα την Sprite  πρώτα και μετά το χλιαρό νερό. Στη συνέχεια ρίχνουμε την μαγιά και ανακατεύουμε ελαφρά. Έπειτα ρίχνουμε λίγο απο το αλεύρι μας και το όλο το αλάτι. Μετά ρίχνουμε εναλλάξ το αλεύρι και το λάδι και πλάθουμε μέχρι να γίνει μια μαλακή ζύμη. Την αφήνουμε να φουσκώσει σκεπασμένη για περίπου μισή ώρα και είναι έτοιμη! Την απλώνουμε στο ταψί και γαρνίρουμε με υλικά της αρεσκείας μας.

Καλή σας όρεξη!!!

Σάββατο 9 Μαΐου 2015

Γιορτή της Μητέρας : Μαθήματα από μάνα σε κόρη



Μικρά «αποστάγματα σοφίας» 
που πρέπει να διδάξει 
κάθε μαμά στην κόρη της.
Έτσι σκέφτηκα φέτος να 
γιορτάσω την γιορτή της μητέρας.


Η συγγραφέας Τζέιμι Μόρισον Κέρτις έγραφε το βιβλίο της «Prudent Advice: Lessons for My Baby Daughter (Σοφές συμβουλές: Μαθήματα για την κορούλα μου)», όταν απέκτησε την κόρη της, Σκάρλετ Τζέιν. Στόχος της ήταν να συγκεντρώσει 500 μαθήματα ζωής που μπορούν να μετατρέψουν ένα κορίτσι σε μια αληθινά καλή κι ευτυχισμένη γυναίκα. Δείτε κάποια από αυτά : 



  • Μην υποτιμάς την ικανότητα του πατέρα σου να δείξει κατανόηση. Ούτε και κανενός άλλου. Να έχεις υψηλές προσδοκίες από τους άντρες.

  • Το shopping δεν είναι ούτε χόμπι ούτε σπορ. Αν διαπιστώσεις ότι για σένα έχει γίνει χόμπι, βρες κάτι άλλο για να γεμίζει μέσα σου το κενό όπου βάζεις τα ψώνια σου.

  • Μπορείς να είσαι ταυτόχρονα όμορφη και έξυπνη. Δεν πάνε πάντα μαζί, αλλά το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Αυτό ισχύει τόσο για σένα όσο και για τους άλλους.

  • Ζήσε για λίγο μόνη σου. Μην γίνεις από «κόρη κάποιου», «γυναίκα κάποιου» και «μητέρα κάποιου» χωρίς να μείνεις για λίγο μόνη με τον εαυτό σου. Μόνο έτσι θα μπορέσεις να ανακαλύψεις ποια είσαι όταν δεν σε βλέπει κανείς, τι χρειάζεσαι και ότι τελικά είσαι μια ικανή, ανεξάρτητη γυναίκα.

  • Χόρεψε!!! Ο ρυθμός, και κατά συνέπεια ο χορός, είναι χαρακτηριστικά τα οποία διαθέτει αποκλειστικά το ανθρώπινο είδος –κανένα ζώο δεν λικνίζεται όταν ακούει μουσική. Μην ανησυχείς πώς φαίνεσαι όταν χορεύεις. Θα ήταν κρίμα να ασχολείσαι τόσο πολύ με τον εαυτό σου ώστε να μην μπορείς να χαλαρώσεις.



  • Κάτι θα χάσεις και κάτι θα κερδίσεις. Κάποια από αυτά θα είναι ασήμαντα, κι άλλα σημαντικά. Συμφιλιώσου με όλα.

  • Αν μπορείς, αγάπα τη μαγειρική. Αλλά ακόμα κι αν δεν μπορείς να την αγαπήσεις, μάθε τουλάχιστον μερικές απλές συνταγές που μπορείς να φτιάξεις καλά.

  • Να καθαρίζεις το πρόσωπό σου δύο φορές την ημέρα και να φοράς υδατική κρέμα με δείκτη προστασίας. Η όμορφη επιδερμίδα θα έχει μεγάλη σημασία για σένα κάποια μέρα.

  • Αγκάλιαζε συχνά αυτούς που αγαπάς.

  • Εάν πρόκειται να αργήσεις, πάρε τηλέφωνο για να ενημερώσεις. Αλλά, καλύτερα, φρόντισε να είσαι στην ώρα σου.

  • Να είσαι γενναιόδωρη. Με τα χρήματα, το χρόνο, την καρδιά σου.

  • Εάν δεν έχεις χρήματα για να πάρεις ένα ακριβό δώρο σε κάποιον αγαπημένο, φτιάξ’ του ένα γλυκό.

  • Να είσαι πειθαρχημένη στο μυαλό και υπερβολική στην καρδιά.

  • Μπορείς να γίνεις καλή σε οτιδήποτε –αρκεί να προσπαθήσεις. Όλα γίνονται ευκολότερα όσο περισσότερο ασχολείσαι μαζί τους –και τα καλά και τα κακά, γι’ αυτό διάλεξε σοφά τις συνήθειές σου.

  • Θυμήσου ότι τα περισσότερα παραμύθια είναι γραμμένα από άντρες. Το πιθανότερο είναι ότι θα χρειαστεί να σκοτώσεις το δράκο μόνη σου.

  • Οι άνθρωποι αλλάζουν. Αλλά δεν θα τους αλλάξεις εσύ.

  • Δημιούργησε μια αίσθηση «οικογένειας» όπου κι αν βρίσκεσαι. Βρες ανθρώπους να αγαπήσεις και αγάπησέ τους χωρίς όρους.

  • Προσπάθησε να σβήσεις τη λέξη «θέλω» από το μυαλό σου. Έχεις όλα όσα χρειάζεσαι.


Με πολλή αγάπη στις δύο κορούλες μου...


Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2015

Ψυχοσάββατο σήμερα...



Ψυχοσάββατο σήμερα...
Η ξεχωριστή ημέρα που έχει καθιερώσει,
με ιδιαίτερη μέριμνα, η Εκκλησία μας
 για τους κεκοιμημένους.


Όπως η Κυριακή είναι η ημέρα της αναστάσεως του Κυρίου, ένα εβδομαδιαίο Πάσχα,έτσι το Σάββατο είναι η ημέρα των κεκοιμημένων, για να τους μνημονεύουμε και να έχουμε κοινωνία μαζί τους. Σε κάθε προσευχή και ιδιαίτερα στις προσευχές του Σαββάτου ο πιστός μνημονεύει τούς οικείους, συγγενείς και προσφιλείς, ακόμη και τούς εχθρούς του που έφυγαν από τον κόσμο αυτό, αλλά ζητά και τις προσευχές της Εκκλησίας γι’ αυτούς.




Σε ετήσια βάση η Εκκλησία έχει καθορίσει δύο Σάββατα, τα οποία αφιερώνει στους κεκοιμημένους της. Είναι τα μεγάλα Ψυχοσάββατα• το ένα πριν από την Κυριακή της Απόκρεω και το άλλο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής. Με το δεύτερο Ψυχοσάββατο διατρανώνεται η πίστη μας για την καθολικότητα της Εκκλησίας, της οποίας την ίδρυση και τα γενέθλια ( επί γης )  γιορτάζουμε κατά την Πεντηκοστή. Μέσα στη μία Εκκλησία περιλαμβάνεται η στρατευομένη εδώ στη γη και η θριαμβεύουσα στους ουρανούς. Το Ψυχοσάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω έχει το εξής νόημα :  Η επόμενη ημέρα είναι αφιερωμένη στη Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου, εκείνη τη φοβερή ημέρα κατά την οποία όλοι θα σταθούμε μπροστά στο θρόνο του μεγάλου Κριτή. Για το λόγο αυτό με το Μνημόσυνο των κεκοιμημένων ζητούμε από τον Κύριο να γίνει ίλεως και να δείξει τη συμπάθεια και τη μακροθυμία του, όχι μόνο σε μας αλλά και στους προαπελθόντας αδελφούς, και όλους μαζί να μας κατατάξει μεταξύ των υιών της Επουράνιας Βασιλείας Του. Στο δίπτυχο, που φέρνουμε μαζί με το πρόσφορο για τη θεία Λειτουργία, αναγράφονται τα ονόματα των ζώντων και των κεκοιμημένων, τα οποία μνημονεύονται.

Κατά τα δύο μεγάλα Ψυχοσάββατα η Εκκλησία μας καλεί σε μία παγκόσμια ανάμνηση «πάντων των απ’ αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς επ’ ελπίδι αναστάσεως ζωής αιωνίου». Μνημονεύει:
* Όλους εκείνους που υπέστησαν «άωρον θάνατον», σε ξένη γη και χώρα, σε στεριά και σε θάλασσα.
* Εκείνους που πέθαναν από λοιμική ασθένεια, σε πολέμους, σε παγετούς, σε σεισμούς και θεομηνίες.
* Όσους κάηκαν ή χάθηκαν.
* Εκείνους που ήταν φτωχοί και άποροι και δεν φρόντισε κανείς να τούς τιμήσει με τις ανάλογες Ακολουθίες και τα Μνημόσυνα.


Ο Θεός δεν περιορίζεται από τόπο και χρόνο. Γι Αυτόν είναι γνωστά και συνεχώς παρόντα όχι μόνο όσα εμείς αντιλαμβανόμαστε στο παρόν, αλλά και τα παρελθόντα και τα μέλλοντα. Το διατυπώνει λυρικότατα μία προσευχή της Ακολουθίας της θείας Μεταλήψεως, που αποδίδεται στον άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό η στον άγιο Συμεών τον νέο θεολόγο:

« Επί το βιβλίον δε σου και τα μήπω πεπραγμένα γεγραμμένα σοι τυγχάνει».

Ο Θεός έχει γραμμένες στο βιβλίο της αγάπης του και τις πράξεις που θα γίνουν στο μέλλον, άρα και τις προσευχές που αναπέμπουμε τώρα για πρόσωπα που έζησαν στο παρελθόν. Ως αιώνιος και πανταχού παρών ο πανάγαθος Κύριος μας Ιησούς Χριστός αγκαλιάζει με τη θεία του πρόνοια το άπειρο σύμπαν και τούς ατέρμονες αιώνες. Όλους τους ανθρώπους που έζησαν, ζουν και θα ζήσουν τούς νοιάζεται η αγάπη του• «η γαρ αγάπη του Χριστού συνέχει ημάς» (Β´ Κο 5,14).
Με αυτήν την πίστη αναθέτουμε στην αγάπη και στην αγαθότητα του Θεού «εαυτούς και αλλήλους», τούς ζωντανούς αλλά και τούς κεκοιμημένους μας.


Ωστόσο υπάρχουν και κάποιες παρερμηνείες στην παράδοση της Εκκλησίας μας. Πρέπει να εξηγήσουμε ότι πολλά λάθη από την άγνοια του παρελθόντος έχουν φτάσει ως τις μέρες μας, και θα πρέπει άμεσα να διορθωθούν.

■ Τα μνημόσυνα θα πρέπει να γίνονται την ημέρα που πρέπει, αν αυτό είναι εφικτό, αλλιώς κατ’ οικονομία και μόνο ο ιερέας θα επιτρέψει την τέλεση του νωρίτερα ή αργότερα.

■ Το σπάσιμο γυάλινων αντικειμένων ή άλλων τοιούτων,το σκέπασμα των καθρεφτών και των τηλεοράσεων για άγνωστο λόγο και η απαίτηση των συγγενών από τον ιερέα να κάνει αγιασμό στο σπίτι του αποθανόντος για να φύγει το κακό, είναι άκρως ειδωλολατρικές συνήθειες και είναι καιρός με την καθοδήγηση των ιερέων μας, να εξαλειφθούν από την παράδοση της Εκκλησίας μας.

■ Στα μνημόσυνα παραθέτουμε και ευλογούνται μόνο καλώς βρασμένα κόλλυβα (σιτάρι) ως ενδεικτικά της Αναστάσεως και όχι άλλα υποκατάστατα (κουλουράκια – ψωμάκια – γλυκά κ.τ.λ.). Τα κόλλυβα συμβολίζουν τις αμαρτίες του αποθανόντος κι εμείς όταν τα τρώμε λέμε “ο Θεός να τον συγχωρέσει”.

■ Το πρώτο Σάββατο της Τεσσαρακοστής δεν είναι «Ψυχοσάββατο», αλλὰ εορτάζουμε το «δια κολλύβων» θαύμα του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος.

■ Στα Ψυχοσάββατα μπορούμε να παραθέτουμε κόλλυβα είτε στην Εκκλησία, στον Εσπερινὸ της Παρασκευής και στην Θεία Λειτουργία του Σαββάτου, είτε στα κοιμητήρια, κατόπιν συννενοήσεως με τους ιερείς, το Σαββάτο μετά την Θεία Λειτουργία, είτε και στα δύο. Πρόκειται περί της ιδίας αξίας, αφού η ίδια ακολουθία διαβάζεται.

■ Τα ευλογηθέντα κόλλυβα δεν τα πετάμε ποτέ στα σκουπίδια, παρά μόνο τα μοιράζουμε σε γνωστούς και φίλους εις μνημόσυνο και συγχώρεση του αποθανόντα.


Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Καλό και γούρικο το 2015 !!!



Ευτυχισμένο το νέος έτος!!!
Καλωσορίζουμε το 2015 !!!


Με μεγαλειώδη τρόπο γιορτάζεται, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, η άφιξη του νέου χρόνου. Η πρώτη μέρα του καινούργιου έτους, θεωρείται πως είναι η σημαντικότερη και πως εκείνη θα καθορίσει την πορεία μας για τις περίπου 365 μέρες που ακολουθούν! Έξαλλου, σηματοδοτεί για όλους μας τη δημιουργία μιας νέας σελίδας στη ζωή μας, το έναυσμα για μια νέα αρχή, για την εκπλήρωση των προσωπικών μας και όχι μόνο στόχων. Η αντίληψη αυτή υπάρχει, εδώ και πολλά χρόνια και αυτός είναι ο λόγος που η μέρα της Πρωτοχρονιάς είναι γεμάτη από ήθη και έθιμα, με σκοπό -όπως θέλει η παράδοση- να φέρουν καλοτυχία σε κάθε σπιτικό που θα τα τηρήσει, πως θα είναι προστατευμένα από κάθε… κακό μάτι και πως θα φέρουν πρόοδο και υγεία σε κάθε μέλος της οικογένειας. Ας πάρουμε, όμως με τη σειρά, κάθε τελετουργικό που απαιτεί η μέρα και να εξερευνήσουμε την ιστορία και την προέλευση του.

Βασιλόπιτα
Είναι ένα από τα έθιμα που τηρούνται σε κάθε σπίτι, κάθε πρωτοχρονιά. Η κάθε κίνηση που κάνουμε, κρύβει από πίσω της μια μικρή ιστορία, αφού είναι ένα αρχέγονο έθιμο, όσο και αν έχει συνδυαστεί στο μυαλό μας με τη θρησκευτική μας παράδοση. Στην αρχαιότητα, υπήρχε το έθιμο του εορταστικού άρτου, τον οποίο και προσέφεραν στους Θεούς οι πολίτες, κατά τη διάρκεια μεγάλων αγροτικών γιορτών, όπως τα Θεσμοφόρια. Η ορθόδοξη κοινότητα, συνέδεσε το έθιμο αυτό με τη Βασιλόπιτα, η ιστορία της οποίας προέρχεται από την Καισαρεία της Καππαδοκίας, όπου και ο Μέγας Βασίλειος, προσπαθώντας να σώσει τους κατοίκους από τον κατακτητή, ζήτησε όλο τα χρυσαφικά του ποιμνίου του, ώστε να του τα προσφέρει. Η πόλη, τελικά, σώθηκε από θαύμα από τους εχθρούς και ο δεσπότης, θέλοντας να μοιράσει πίσω στον κόσμο τα κοσμήματά του, έφτιαξε μικρά ψωμάκια, τα οποία στο εσωτερικό τους είχαν και από ένα κόσμημα. Έτσι, καθιερώθηκε να φτιάχνουμε τη Βασιλόπιτα μέχρι και σήμερα, μέσα στην οποία τοποθετούμε το φλουρί. Η κοπή της, γίνεται με το να εκτελείται ένα ολόκληρο τελετουργικό. Πρώτα, ο νοικοκύρης την στρέφει τρεις φορές στο όνομα της Αγίας Τριάδας. Έπειτα κάνει με κλειδί , με μαχαίρι ή με πιρούνι τρεις φορές το σημείο του σταυρού, για να κόβεται η κακογλωσσιά , να κλειδώνονται τα κακά στόματα ή να αποτρέπεται το κακό μάτι. Και την ώρα ακριβώς, που αλλάζει ο χρόνος, άρχιζε να ονοματίζει τα κομμάτια, με καθιερωμένη πάντα σειρά. Πρώτο είναι του Αι-Βασίλη, έπειτα του Χριστού και της Παναγίας, του σπιτιού και στη σειρά όλων των μελών της οικογένειας, κατά ηλικία, αρχίζοντας από τους μεγαλύτερους και καταλήγοντας στα παιδιά. Κομμάτι κόβεται και για τους φτωχούς, τα ζωντανά, τα χωράφια και τα αμπέλια, το μύλο και τη βάρκα, γιατί όλα πρέπει να πάρουν την ευλογία του Αι-Βασίλη.
Ποδαρικό
Πολλοί άνθρωποι είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ακόμα και σήμερα ποιος θα κάνει ποδαρικό στο σπίτι τους. Έτσι από την παραμονή λένε σε κάποιο δικό τους άνθρωπο, που τον θεωρούν καλότυχο και γουρλή, να έρθει την Πρωτοχρονιά να τους κάνει ποδαρικό. Μόλις μπει στο σπίτι τον βάζουν να πατήσει ένα σίδερο για να είναι όλοι σιδερένιοι και γεροί μέσα στο σπίτι στη διάρκεια του καινούργιου χρόνου. Την τιμητική τους σε αυτή τη διαδικασία έχουν τα μικρά παιδιά, αφού θεωρείται πως φέρνουν τύχη με την αγνότητα και την αθωότητα τους. Η νοικοκυρά φιλεύει τον άνθρωπο που κάνει ποδαρικό για το καλό του χρόνου. Συνήθως του δίνει μήλα ή καρύδια και μια κουταλιά γλυκό κυδώνι ή ότι άλλο γλυκό έχει φτιάξει για τις γιορτές, ή ακόμα και κάποιο μικρό… μποναμά! Αν είστε, λοιπόν, γουρλήδες, πηγαίνετε σε σπίτια φίλων και συγγενών σας ώστε να τους χαρίσετε λίγο από την τύχη σας, αλλά και να γλυκαθείτε με τα κεράσματά τους!



Το σπάσιμο του ροδιού
Δεν είναι τυχαίο πως το ρόδι δίνει και παίρνει τις γιορτινές μέρες των Χριστουγέννων. Σε πολλά, μάλιστα, από τα γούρια που χαρίζονται για καλοτυχία, είναι αποτυπωμένο το σχήμα του. Το έθιμο θέλει, με την πρωινή λειτουργία στην εκκλησία, το ρόδι να σπάζεται από τον νοικοκύρη του σπιτιού. Στην επιστροφή του από την λειτουργία, θα πρέπει να κρατά στα χέρια του το ρόδι. Όταν φτάσει στο σπίτι του, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το κλειδί για να μπει, αλλά να χτυπήσει το κουδούνι. Αφού του ανοίξουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, εκείνος, θα πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα του με το δεξί του πόδι και στη συνέχεια να σπάσει το ρόδι που κρατά. Σκοπός είναι, οι ρόγες του να διασκορπιστούν σε όλο τον χώρο. Οι καρποί αυτοί, συμβολίζουν την καλοζωία, τη χαρά και την ευτυχία, τα χρήματα και την υγεία. Επίσης, θα πρέπει να δώσει τις παρακάτω ευχές: «Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρόγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά», ώστε να «πιάσει» το γούρι!
Κρεμμύδα για γούρι
Το σκυλοκρέμμυδο ή κρεμύδα (Scilla maritima) είναι συνηθισμένο φυτό στην Κρήτη. Φυτρώνει άγριο και μοιάζει με μεγάλο κρεμμύδι. Τα ζώα δεν το τρώνε γιατί έχει δηλητήριο, που μπορεί να προκαλέσει δερματικό ερεθισμό από επαφή. Ακόμα και να το βγάλεις απ' τη γη και να το κρεμάσεις, δεν παύει να βγάζει νέα φύλλα και άνθη. Ο λαός πιστεύει ότι αυτή τη μεγάλη ζωτική του δύναμη μπορεί να τη μεταδώσει σε έμψυχα και άψυχα, γι' αυτό την Πρωτοχρονιά κρεμούν σκυλοκρέμμυδο στα σπίτια τους.
Η καλή χέρα 
Ο γνωστός μας μποναμάς! Συνηθίζεται να δίνεται ένα χρηματικό ποσό σαν δώρο σε παιδιά που θα επισκεφτούν κάποιο σπίτι την Πρωτοχρονιά. Συνήθως πρόκειται για τα εγγόνια ή τα ανίψια. Μερικές δεκαετίες παλιότερα, η «καλή χέρα» ήταν το μόνο δώρο που έπαιρναν τα παιδιά την Πρωτοχρονιά και σε πολλές περιπτώσεις ήταν απλά ένα κέρασμα μιας κι ούτε χρήματα υπήρχαν πολλά, αλλά ούτε μαγαζιά με παιχνίδια.
Εύχομαι σε όλους ΥΓΕΙΑ και ΤΥΧΗ
το 2015 να μας γεμίσει... !!!